[ Pobierz całość w formacie PDF ]
tybetańskich i innych instrumentów z kręgu kultury europejskiej i pozaeuropejskiej, w połączeniu ze
śpiewami i tańcami. W ukierunkowanej muzykoterapii grupowej istnieje możliwość włączenia mis do
zadań realizowanych przez grupę, a dużą zaletą ich brzmienia jest silne oddziaływanie relaksujące
wspomagające prowadzenie m. in. zbiorowych medytacji.
Współczesną muzykoterapię dzieli się na dwa rodzaje, różniące się wymaganą aktywnością pacjenta w
terapii:
" W muzykoterapii receptywnej pacjent jest tylko odbiorcą muzyki, terapia polega na słuchaniu
celowo dobranych utworów muzycznych w sposób swobodny lub zadaniowy, a następnie
przedyskutowaniu przeżyć doznanych podczas słuchania muzyki. Nawykowy charakter skojarzeń
uczuciowych na określone figury melodyczne, zespół relacji modalnych i postęp harmoniczny mogą
niekiedy wywołać automatycznie reakcję typu nastroju, a ten z kolei pobudzając proces
wyobrażeniowy, będzie wywoływał bodziec dla powstania afektów. 58
" W muzykoterapii aktywnej pacjent staje się twórcą, wykonawcą muzyki. Terapia polega na
odtwarzaniu lub improwizowaniu różnych form muzycznych przy pomocy instrumentów, ruchu lub
głosu. Improwizacja może przebiegać w sposób swobodny lub ukierunkowany przez terapeutę.
Misy tybetańskie mogą znalezć zastosowanie w obu rodzajach muzykoterapii. Metoda masażu
dzwiękiem najczęściej jest stosowana w formie receptywnej: pacjent jest "biernym" odbiorcą
przepływających przez niego dzwięków, możliwe jest również łączenie tego typu odbioru z pewnymi
zadaniami, np. wizualizacje swobodne lub ukierunkowane. Istnieje jednak też możliwość wykorzystania
tych instrumentów w różnych formach muzykoterapii aktywnej na przykład włączenie ich do
instrumentarium Orffa, czy podczas pracy z dziećmi, które, ze względu na swój temperament i ciekawość
świata, nie zawsze szczególnie podczas pierwszego spotkania dają się nakłonić do spokojnego leżenia
i poddania się masażowi. Misy tybetańskie spełniają też zadania muzykoterapii aktywnej podczas
prowadzenia terapii grupowych.
Podczas zajęć muzykoterapeutycznych osiąga się szerokie spektrum oddziaływania na psychofizyczny
ustrój człowieka. W tabeli 7 przedstawiam porównanie efektów terapeutycznych oczekiwanych przez
muzykoterapeutę oraz terapeutę stosującego masaż dzwiękiem.
58
Janicki A. Muzykoterapia w lecznictwie psychiatrycznym w: Zeszyt naukowy Akademii Muzycznej we
Wrocławiu 1986, 34
23
www. explorers. focus-x. org
Licencja: Creative Commons BY-NC-ND
e-mail: ayamahambho@o2. pl http://creativecommons. org/licenses/by-nc-nd/2. 5/pl/
Tabela 7: Oczekiwane efekty działań muzykoterapeutycznych
(wg. M. Kieryła)59 i podczas terapii dzwiękiem:
MUZYKOTERAPIA TERAPIA MISAMI
Ułatwienie wykonywania ćwiczeń Takie samo zadanie spełnia terapia misami poprzez
rehabilitacyjnych (ruchowych, obniżenie napięcia mięśniowego i poziomu lęku.
logopedycznych, oddechowych).
Nauczenie relaksacji uzupełniającej Osiągnięcie stanu relaksu jest tutaj znacznie ułatwione
leczenie chorób psychosomatycznych dzięki zjawisku rezonansu, dzwięki generowane przez misy
(nadciśnienia, choroby wieńcowej, astmy, leżą w paśmie akustycznym fal Alfa, Theta i Gamma
choroby wrzodowej układu
pokarmowego).
Korekta postawy ciała, poprawa Efekty zbliżone dzięki osiąganej synchronizacji półkul
koordynacji ruchów, sprawności mózgowych oraz obniżeniu napięcia mięśniowego, poziomu
oddechowej, wzrost sprawności lęku, stresu.
psychicznej.
Wzrost aktywności psychoruchowej u jw.
pacjentów z podwyższonym poziomem
lęku.
Uzyskanie przyjemności aktywnego, W terapii dzwiękiem wykorzystuje się, oprócz różnej
łatwego muzykowania, poprawa wielkości mis i miseczek, dzwonki, gongi, tam-tamy
samooceny. możliwe jest więc wspólne muzykowanie.
Organizacja czasu, odwrócenie uwagi od Uwrażliwienie dzięki wsłuchiwaniu się w dzwięki i
uciążliwości choroby, aktywizacja fizyczno odczuwaniu efektów, jakie wywołują w ciele i psychice
psychiczna, uwrażliwienie.
Obniżenie nadmiernej aktywności Terapia dzwiękiem znajduje tu bardzo dobre zastosowanie,
psychoruchowej u młodzieży sprawiającej
choć wymaga dość długiego czasu
trudności wychowawcze
Poprawa sprawności i kondycji Zmniejszenie ilości konfliktów, zbliżenie pacjentów np.
psychofizycznej w grupach geriatrycznych poprzez wzajemne dzielenie się przeżyciami.
Pomoc w hospicjach przygotowanie duchowe.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]