[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zacienionego, chłodnego kąta. Kopią także suki, przygotowujące się do porodu, szykując w
ten sposób bezpieczną norę dla zwierząt - znak to nieomylny, że pora przygotować im
legowisko na czas porodu. Kopią także - w ogrodzie, na dywanie czy kanapie - suki w ciąży
urojonej, ale w tym wypadku potrzebna jest pomoc lekarza weterynarii. Pomóc mogą rady z
rozdz. 11.
Najczęstszą przyczyną niepotrzebnego kopania jest nadpobudliwość (patrz rozdział
15).
Wielu psom kopanie sprawia po prostu przyjemność. W takim przypadku, jeśli tylko
są po temu warunki, warto przeznaczyć im do tej rozrywki wydzielone miejsce, na przykład
w niewykorzystanym kącie ogrodu. Przywiąż psa i na jego oczach zakop w tym miejscu
smakowitą kość, a potem zachęć go, aby ją sobie wykopał. Powtórz to raz i drugi, a potem
jeszcze od czasu do czasu zakopuj tam kość, gdy pies tego nie widzi. Niebawem pies będzie
regularnie przekopywał to miejsce w nadziei na znalezienie kości! Z czasem sam zacznie
zakopywać tam różne niezjedzone pyszności, a jego zamiłowanie do kopania zostanie w pełni
zaspokojone.
Lizanie
Psy liżą człowieka bynajmniej nie dlatego, że odpowiada im smak potu czy zapach
skóry. Robią tak szczenięta, żeby okazać swoje podporządkowanie. Zachowanie takie może
przetrwać dłużej za sprawą ludzi, jeśli uznają je za przejaw czułości ze strony psa i nie
zniechęcają go. W dodatku, jeśli psie lizanie właściciel uznaje za czułość, to rewanżuje się
miłymi słówkami i pieszczotami. Jeśli nie zachowamy przy tym umiaru, to takie zachowanie
może łatwo przerodzić się z gestu podporządkowania w gest dominacji - skoro reagujemy nań
tak chętnie, to pies szybko skojarzy, że to doskonały sposób ściągnięcia naszej uwagi.
36
Należy zatem ustalić, czy lizanie jest w konkretnym przypadku przejawem poddania,
czy też próbą zdobycia zainteresowania. Aby to osiągnąć, wystarczy tylko zastanowić się, czy
lizaniem naprzykrza się on wówczas, gdy jesteśmy zajęci czym innym, czy też wtedy, gdy jest
pieszczony i głaskany - innymi słowy, kto jest inicjatorem. Gdy stwierdzimy, że jest to gest
podporządkowania, powinniśmy unikać zbyt wyraznych gestów dominacji z naszej strony -
lepiej wówczas przykucnąć do poziomu psa niż głaskać go z góry. Także głaskanie policzków
i boków jest zachowaniem mniej dominującym niż głaskanie po głowie, szyi i łopatkach.
Można też zrezygnować z głaskania psa i ograniczyć się do chwalenia go głosem.
Gdy pies sam inicjuje lizanie, to oczywiście chodzi mu o zmuszenie nas do zajęcia się
nim. Takie zachowanie bywa wstępem do podjęcia prób objęcia przewodnictwa stada (patrz
rozdział 3).
W skrajnych przypadkach można skorzystać z metod zniechęcania dzwiękiem,
opisanych w rozdziale 6.
Nadaktywność
Nadaktywność psa może stanowić niekiedy poważny problem, aczkolwiek często
objawy nadaktywności są tylko skutkiem braku dostatecznej kontroli nad zachowaniem psa.
Przeczytaj też rady do punktu Nadpobudliwe zachowanie.
O rzeczywistej nadaktywności możemy mówić wówczas, gdy pies nie jest w ogóle w
stanie kontrolować swojego zachowania a tym samym - nie jest też w stanie czegokolwiek się
nauczyć, podobnie jak nadaktywne dziecko. Przyczyny tego stanu są różne, a wykrycie ich
bywa niekiedy wręcz detektywistycznym zajęciem. Bardzo często powodem bywa
niewłaściwa dieta (patrz rozdziały 9 i 10). Czasem jednak przyczyny są nieoczekiwane -
znam przypadki, w których skuteczna okazała się zmiana podawanej do picia wody, zmiana
misek, zaniechanie podawania psu różnego rodzaju smakołyków. Po wprowadzeniu takich
zmian psy stawały się spokojniejsze i łatwiejsze do prowadzenia... Jeśli podejrzewasz u
swojego psa rzeczywistą nadaktywność i nie pomogą metody opisane w punkcie dotyczącym
nadpobudliwego zachowania, musisz ustalić jej przyczynę. Na początek zaś trzeba
wprowadzić naturalną dietę niskobiałkową, jaką zalecam w rozdziale 10.
Nadaktywność występuje niekiedy u psów wychowanych w warunkach kenelowych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]